Co tam u mnie, czyli czemu nic jeszcze nie napisałam tylko zawracam wam tyłki.

             Wiem, wiem, nie ma rozdziału, ALE(!) trochę pogadamy, co wy na to? :) Chciałabym, żeby był między nami jakiś fajny kontakt. Ja wam powiem co u mnie, wy możecie wygadać mi się w komentarzu, hm? Nawet nie wiece jaką przyjemność mi sprawiacie, kiedy oprócz waszych opinii o rozdziale (które swoją drogą uwielbiam i dają mi ogromnego kopa w d. :D ) piszecie co u was słychać. Fajnie, że pozwalacie mi się poznać trochę bardziej niż zapamiętanie waszego nicku :).

- Ok, Melie, skończ pierdzielić, wstawiaj rozdział...
- No zaaaaaaaaraz......

              Może zacznę od tego, co ostatnio znalazłam na tumblrze (tak, ja uzależniona), a więc uwaga:
Wybierz kolor:

• Biały:5 faktów o swoim wyglądzie
• Czarny:5 faktów o którymś z członków rodziny
• Niebieski:5 faktów o Twojej miejscowości
• Żółty:5 faktów z Twojego dzieciństwa
• Brązowy:5 faktów o Twoim pokoju
• Zielony:5 faktów o Twoim charakterze
• Różowy:5 faktów o przyjaciółce/przyjacielu
• Fioletowy:5 faktów o swojej przeszłości

             Nie wiem właśnie czy nie będzie to zbytnia ingerencja w moją prywatność, ale chyba zdołałabym to rozgraniczyć także ciekawscy mogą trzasnąć kolor pod notką.

             Postanowiłam wam trochę opowiedzieć co u mnie ostatnio.

           1.  Niedawno odwiedziłam babcię, bo miała urodziny. Mieszka na wsi, ale na takiej totalnej wsi i nawet zasięgu czasem nie ma. (ogólnie lubię tam przyjeżdżać, bo jest tak cicho i spokojnie i jakoś częściej świeci tam słońce ;p) Dzierżawi krowy i kury i w ogóle wszystkie te wiejskie klimaty. Swoją drogą zauważyliście, że ludzie na wsi tak strasznie zawsze was obserwują i zaraz gadają 'ej, ty? kto to?' 'no to jest jakaś tam cioteczna wnuczka od strony ojca z rodziny stryja od Kowalskich' i macie swoje pięć minut sławy prawie jak Harry Styles XD. No nieważne... No to babcia poprosiła mnie 'idź dziecko do sklepu przynieś mi cośtamcośtam' no to wyruszam.

              I poważnie... Tam (to nawet nie jest wioska tylko osada, nie ma sołtysa. jak już nie ma sołtysa to jest dziwnie dla mnie) prawie jak na czerwonym dywanie. Przechodzę przez tą polną drużkę, a tu stoją oparci jacyś ludzie o płot i słyszę 'kto to?' 'co ona tu robi?' 'pff... jakaś miastowa' :( ale grzecznie wchodzę do sklepu, a tam!

Ja aka maturzystka

Pani Ela aka wiejskie źródło informacji.

Ja: Dzień dooooobry?
PE: Dzień dobry... Chwila. To ty?! Dziecko jak ty wyrosłaś! (fakt, jestem całkiem sporym stworzeniem jak na moją płeć, jeśli chodzi o moją długość...) Jaka ty śliczna! Babcia mówiła, że odwiedzisz ją w tym tygodniu, ojejku! Pewnie się cieszy prawda?
Ja: E... No jasne. Poproszę sok do herbaty. Malinowy.
PE: A jak tam w szkole, dziecko? Pamiętasz Jagodę? Ona rok młodsza od ciebie, a wiesz, że dziecko urodziła? Synka, Wojtusia, z chłopakiem teraz mieszka. Tam jak się jedzie już w stronę miasta, kojarzysz? No w takim żółtym domu odrapanym. Ja się tam nie dziwie, że takie niezadbany w końcu te pieluchy teraz takie drogie... U mnie po 24,99, ale oni do miasta na zakupy jeżdżą. Do TESCO.
Ja: No, Babcia mówiła, że ma synka...
PE: A ten chłopak taki łobuz kiedyś był. Ty go nie pamiętasz, bo on niedawno dość tu się przeniósł. Jego ojciec lekarzem jest, ale matka nie pracuje. On też żadnej szkoły, żadnej roboty, co to za chłop! Ja nie wiem, dzieciaka zmajstrował, a pracy to nie szuka! Biedna ta Jagódka... Dobrze, że chociaż dziecko zdrowe.
Ja: No... To najważniejsze.
PE: A ty? Kiedy jakieś weselicho, co? Już tyle lat masz, pewnie jakieś plany się szykują, co? Pomyśleć, że niedawno tak latałaś przed sklepem z dzieciakami, a teraz sama niedługo bawić będziesz.
Ja: Co tam pani mówi... Najpierw szkoła.
PE: Ale masz jakiegoś chłopa, nie? Szukaj, bo z kolejki wypadniesz.
Ja: No, eee... ale....
PE: Tutaj ostatnio niedaleko się wprowadził taki młody chłopak. Studiuje, ale tu dziadkowi w gospodarstwie pomaga. Taaaki przystojny, mówię ci. Dziewczyny nie ma, samochodem do szkoły dojeżdża takim wiesz... czarnym, dużym, fajnym, fajnym... Dziadek były doktor, a on ekonomista. Tylko kurczę mało rozmowy taki trochę. Ja go zagaduje jak przychodzi, ale on nic! Odpowie grzecznie, ukłoni się i wyjdzie, ale taki niechętny. Moja Kaśka to za stara już dla niego, ale ty?!
Ja: *niezręczny śmiech* Ja nie jestem stąd...
PE: Oh, no wiem! Ale on do miasta na studia chodzi!


            I proszę bardzo pół godziny z życia poświęciłam pani Eli tłumacząc jej, że nie jestem zainteresowana tym studentem z końca drogi. W międzyczasie dowiedziałam się, że ostatnio policja przeszukała sklep, bo ktoś niby nagadał, że ona sprzedaje jakieś produkty po terminie ważności i że to pewnie pan J., bo kiedyś nie chciała mu piwa na zeszyt sprzedać.

Kocham to miejsce :D

        2.  Dodając do tego mój ścisły umysł dzisiaj na matematyce. Powtórka z ciągów, wszystko pięknie i nagle słyszę swoje nazwisko i słynne "zapraszam do tablicy". Ogólnie lubię matmę i całkiem nieźle mi idzie, ale ciągi to dla mnie tak beznadziejnie trudna rzecz, że ja nie jestem w stanie tego ogarnąć. No i pani zajęła się czymś tam i nie sprawdzała co ja tam piszę. Ja wpadłam w jakiś trans i piszę, piszę, piszę... nikt tego nie sprawdza (klasa humanistyczna, same matematyczne niedorozwoje ;p) aż w końcu BUM! Wyszedł wynik! I nawet nie był pierwiastkiem tylko ładnym ułamkiem. Z dumą podkreślam moje -14,5 i czekam aż pani to ogarnie.

- A teraz wpisz w wykropkowane pole na odpowiedź swój wynik.
- W konkursie brało udział -14,5 osoby.

... ku*wa.

        3.   Rozmowa z wychowawcą po studniówce:
Wychowawca: No wiecie... W sumie to jestem z was zadowolony. Nikt nie dał się przyłapać na przemycaniu wódki na salę i nikt się nie upił, choć byliście wszyscy podejrzanie weseli, nikt nie wymiotował, żadna dziewczyna nie zaprosiła dresa... Spoko, nie będzie pogadanki. Tylko błagam was... następnym razem nie zostawiajcie pustych butelek po Krupniku pod stołem! *wzrok na moją ławkę*
moja koleżanka do mnie: Jezu, no mówiłam ci, żebyś zabrała naszą też!
..............

       4.      Ja pierwszy tydzień w pierwszej pracy (cóż... namiętne 5 dni roboty XD) - swoją drogą naprawdę nie jestem taka stara :P to była moja pierwsza praca, ale w wieku 16 lat ;p. Jestem pierwsza to otwieram drzwi. Miałam na tel zapisany kod dostepu to go przepisuje, spokojnie a tu nagle.
IOOOOOOOOOOOOOOOOIOOOOOOOOOOOOOOOOOIOOOOOOOOOOOOOOIOOOOOALARM! Ja przestraszona dzwonie do szefa "szefie, Boże, alarm się włączył, co teraz?!" on "dobra, już jadę! Pospieszę się może zdążę przed ochroną!"
Cóż.
Nie zdążył.

Dwóch panów-niedźwiedzi miało swoją prawdę jako że chciałam obrabować zapasy żarcia z restauracji.
Piętnaście minut musiałam się tłumaczyć, że ja tu pracuję. Już czekali na mnie z kajdankami... Rozumiecie to?! Trzymali je w rękach! Zawał... Do radiowozu i tak wsiąść musiałam, wylegitymowali mnie i prawie zmusili do zasikania im tapicerki...

       Okej, nie wiem kiedy pojawi się rozdział na pewno dopiero po środzie. Mam maaaasę rzeczy do roboty. Szkoła, szkoła, szkooooooooła :(
Przepraszam was bardzo i liczę na was odzew :) Jeśli się nie podobała notka-przerywnik to więcej czegoś takiego nie zrobię :)
Może wy opowiecie mi coś co ostatnio was spotkało? :D Jestem mega ciekawa!